‘Ik word vergeetachtig, maar of dat nou al dementie is? Het zit eraan te komen, zullen we maar zeggen. Mijn geheugen hapert. Bij de telefoon ligt altijd een briefje. Belangrijke dingen die ik echt niet moet vergeten, schrijf ik tegenwoordig op. Ik woon alleen, mijn man is overleden. In huis doe ik het liefste zoveel mogelijk zelf. De thuiszorg wil me alles uit handen nemen, maar dat wil ik niet. Begrijp me goed, ik vind het heel netjes hoor, dat ze iemand sturen. Maar ik heb gezegd: er zijn mensen die het harder nodig hebben dan ik. Dan krijg ik als antwoord: u heeft er recht op. Tja. Stofzuigen, ramen zemen en de badkamer laat ik hun dan maar doen. De rest doe ik zelf. Ik heb mijn hele leven huishoudelijk werk gedaan. Ook buitenshuis, bij particulieren. Ik heb geen hekel aan schoonmaken, maar ik ben wel veel gemakkelijker geworden. Vroeger moest je iedere week alle meubels boenen met boenwas en alle ramen zemen. Dat doe ik nu niet meer. Maar de ramen zemen, kan ik nog prima zelf.’
Gratis slagroom
‘Ik vergeet alleen dingen die kortgeleden zijn, over vroeger weet ik echt nog alles. De eerste jaren van m’n huwelijk woonde ik in een bovenwoning op Zadelstraat. Mijn vader werkte eronder, in een gereedschapszaak. Vanuit de keuken keken wij uit op het Visschersplein, waar toen een melkfabriek was. Iedere ochtend om vijf uur kwamen de boeren hun melkketels lossen. Dat maakte best veel lawaai. We sliepen aan de voorkant, dus daar hadden we niet zo’n last van. Toch kregen we elke week een halve liter slagroom van de melkfabriek, als goedmakertje voor de overlast. Een hele traktatie!’
Dingen van vroeger
‘Sinds een paar maanden doe ik iedere donderdag iets leuks met Jacobien. Hoe zij bij mij gekomen is? Geen idee, eigenlijk. Ik denk dat de thuiszorg dat geregeld heeft. Ik heb er zelf niet om gevraagd in elk geval, maar ik ben wel heel blij met haar bezoekjes. We hadden meteen een klik. Soms maken we een wandelingetje in de buurt. We gaan ook graag naar kringloopwinkels. Je ziet daar allemaal dingen van vroeger, ik houd daar zo van. Vaasjes, potjes, een bijzondere schaal… ik koop iedere keer wel wát. Sommige dingen houd ik zelf, maar geef ook veel weg. Ik heb twee zoons. Bij de ene hoef ik niet aan te komen met tweedehands spullen, maar die andere is net als ik dol op kringlopen. Hij houdt vooral van boerenbont-servies dus dat neem ik vaak voor hem mee.’
Meer lezen over vrijwilligerswerk bij Hulp bij dementie? www.u-centraal.nl/hulpbijdementie
