‘Vroeger werkte ik als natuurgeneeskundig therapeut. Ik had een druk leven, maar op een gegeven moment ga je afbouwen. Dan moet je op zoek naar andere dingen om te zorgen dat het leven de moeite waard blijft. In het begin heb ik veel gefietst. Vanwege m’n knieën gaat dat nu niet meer. Wandelen wordt ook minder. Maar het ligt niet in mijn aard om bij de pakken neer te zitten. Blijven verlangen naar alles wat je niet meer kunt, heeft geen zin. Ik kijk naar wat ik nog wel kan.
Warm soepje
Eens in de drie weken drink ik koffie met de dames bij mij op de galerij. We nemen altijd wat lekkers erbij of een warm soepje. En eens in de twee weken ga ik naar mijn dochter. Dan doet ze mijn haar, ze heeft een kapsalon. Om de dinsdag komt ze met haar man bij me eten. Vrijdags ga ik altijd naar gymles en naar yoga. En dan doe ik ook nog vrijwilligerswerk in de kerk en ik maak uitstapjes met Vier het leven*. Ik zorg ervoor dat ik bijna iedere dag wel iets te doen heb.
Muren
Natuurlijk denk ik ook weleens: hoe kom ik deze dag door? Dan dwing ik mezelf om naar buiten te gaan. Al is het maar om een boodschapje te doen. Of koffie te drinken in het winkelcentrum. Ik kom altijd wel iemand tegen. Onder de mensen blijven, is voor mij van levensbelang. De muren zeggen niks terug.’
(foto's: Allard Willemse)