‘De een wil een schoon huis, de ander stoort zich niet aan viezigheid’

‘De een wil een schoon huis, de ander stoort zich niet aan viezigheid’

Lotte: ‘Een paar jaar geleden woonde ik samen met 8 meiden in een studentenhuis middenin de Vogelenbuurt. Borrels, feestjes, harde muziek…. je weet hoe dat gaat. De buren belden weleens aan of het wat zachter kon. Soms waren de emoties dan al hoog opgelopen: met name één buurvrouw zette het nogal eens op een schreeuwen. Dan deden we eventjes rustig aan en daarna vergaten we het gewoon weer. Op die leeftijd ben je nog zo met jezelf bezig. Op een dag stond Buurtbemiddeling voor de deur. We waren een beetje verbaasd - zo erg was het toch allemaal niet? – maar na een goed gesprek waren we wel bereid om afspraken met de buren te maken. Vanaf dat moment ging het beter.’

En nu werk je zelf alweer drie jaar als buurtbemiddelaar…
‘Ja, ik wilde graag vrijwilligerswerk doen. Zo kan ik iets terugdoen voor deze fijne stad en ik vind het ook leuk om Utrecht van een andere kant te leren kennen. Als student en young professional zit je toch vaak in een bubbel. Voordat ik aan de slag kon als buurtbemiddelaar, kreeg ik eerst een training. Voor mij was het vooral nuttig om meer over gesprekstechnieken te leren.’

Hoe werkt Buurtbemiddeling?
‘We werken altijd in koppels van twee buurtbemiddelaars. Eerst gaan we langs bij de buur die ons heeft ingeschakeld. Daarna bij de buur met wie de problemen zijn. Vaak wil die best met ons praten, al was het alleen al om zijn of haar kant van het verhaal te vertellen. Daarna wordt het spannend: willen de buren ook met elkaar om tafel? Dat gesprek is van cruciaal belang.  Als de ene buur ziet hoe lastig de situatie is voor de ander, heeft dat vaak al effect. Een voorbeeld: als een buurvrouw huilend vertelt dat ze vanwege lawaai chronisch slaaptekort heeft, zijn studenten eerder bereid om rekening met haar te houden. Uiteindelijk werken we toe naar oplossingen en afspraken. Als bemiddelaars dragen we die niet aan; mensen moeten zelf bedenken wat voor hun wel en niet werkt.’

Bemiddelen jullie ook voor studenten die onderling problemen hebben?
'Jazeker. Buurtbemiddeling is er ook voor jongeren die een voordeur delen. Zij kloppen aan met ander soort problemen dan ‘gewone’ buren. Studenten wonen vaak in oude, gehorige huizen. Dan kan het heel vervelend zijn als je huisgenoot altijd keiharde muziek draait terwijl jij wilt studeren. En rommel, ook zo’n terugkerend thema. De een wast af na het eten en houdt van een schoon huis. De ander stoort zich niet aan troep en viezigheid. Nog een voorbeeld: je woont in een studentenhuis en gaat twee maanden op vakantie. In die periode wil je je kamer graag voor een flink bedrag onderverhuren. Je huisgenoot wil op zijn beurt graag dat zijn vriend dan in het huis komt wonen, maar die kan zo’n hoge huur niet betalen. In zo’n geval kan het handig zijn om bij de gesprekken hierover een onafhankelijke partij in te schakelen.’

Heb je zelf weleens bemiddeld tussen studenten?
‘Een paar jaar geleden had ik een casus met twee studentes. Ze hadden als vriendinnen samen een etage gehuurd, en deelden keuken en sanitair. In de loop van de tijd hadden de ergernissen zich opgestapeld. Het ene meisje had een kat, de ander ergerde zich aan de stinkende kattenbak. De een had koffiemokken gekocht, de ander vond ze lelijk en wilde de mokken niet in de keukenkast. De een had soms haar vriendje te logeren, de ander vond het vervelend dat er dan een man door het huis liep. De spanningen waren zo hoog opgelopen dat de meisjes alleen nog via whatsapp communiceerden. Het ene meisje wilde wel praten. De ander had geen vertrouwen meer in een oplossing, maar ze wilde ook niet verhuizen. Uiteindelijk kwam het toch tot een gesprek op een neutrale locatie. Het was lastig, het wantrouwen zat diep. Ze bleven elkaar beschuldigen en wilden allebei hun gelijk halen.’

Wat kun je dan nog doen als buurtbemiddelaar?
‘Neutraal blijven. Duidelijk maken dat het niet gaat om wie gelijk heeft. Wat het bij deze meisjes extra lastig maakte, is dat ze vroeger goede vriendinnen waren geweest. De verwachtingen moesten grondig worden bijgesteld. Gelukkig waren ze na een poosje allebei bereid om afspraken te maken. Ze wonen nog steeds in hetzelfde huis. Nu als huisgenoten, ze zijn geen vriendinnen meer. Bij studenten zien we zo’n situatie vaker. Je gaat als vrienden met elkaar in huis wonen, maar kent elkaar alleen in de buitenwereld. Met elkaar samenleven, is een ander verhaal. Als het dan misgaat, moet je leren om op een nieuwe, zakelijkere manier met elkaar om te gaan. Buurtbemiddeling kan daarbij helpen.’

Heb je problemen met je huisgenoten of met je buren? Inwoners van Utrecht kunnen gratis gebruikmaken van Buurtbemiddeling. Kijk voor meer informatie op www.u-centraal.nl/buurtbemiddeling